Girnavaz Höyüğü

GİRNAVAZ HÖYÜĞÜ

TARİHÇESİ
 

Nusaybin’in 4 km. kuzeyinde, Habur Nehri kollarından biri olan Çağ Deresi’nin doğusunda takriben 300 m. çapında ve 24 m. yüksekliğinde, höyük karakterinde bir yerleşim yeridir. Arkeolojik bir merkez olarak ilk kez 1918 yılında bilim dünyasına tanıtılan Gırnavaz, daha sonraki yıllarda çeşitli araştırmalara konu olmuştur.1991 yılına kadar yürütülen çalışmalarda Gırnavaz’ın MÖ. 4. binden MÖ.7. yüzyıla kadar sürekli yerleşim yeri olarak kullanıldığı ortaya çıkarılmıştır. Kazılar sonucu ortaya çıkarılan mezarlarda paha biçilmez metal silahlar, süs eşyaları, vazolar, kandiller, mühürler ve tabletlere rastlanılmıştır.


Höyük üzerinde ayrıca İslami dönemlere zarlık bulunmaktadır.Kazılar sonucu bulunan mezarlarda şahsi eşya olarak metal silahlar, metal süs eşyaları, vazolar, kandiller, mühürler vs bulunmuştur.Aynı mezarlar içinde ayrıca kült, tablet gibi paha biçilmez kalıntılara da rastlanmıştır.Çivi yazılı belgelerden bir tanesi tarihi coğrafya açısından büyük önem taşır. Bu belgede Gimavaz Nabula eski adıyla ifade edilmektedir. Yerleşimin ulaşılabilen kültür tabakasını M.Ö.4000 sonlarına tarihlenen genç Uruk devri oluşturmaktadır. Bu kültür tabakasının üzerinde yer alan MÖ.3000 ortalarında yerleştirildiği sanılan Er Hanedanlar devri mimari tabakaları daha çok ölü gömme adetleri açısından araştırılmış ve değerlendirilmiştir.Er Hanedanlar devrinden sonra Girnavaz, M.Ö.2000 başlarına tarihlenen Eski Asur. MÖ.2000 ortalarına tarihlenen Hurri-Mittani ve M.Ö.2000 sonlarına tarihlenen Orta Asur devirlerlerinde de yoğun bir şekilde iskân görmüştür.


NUSAYBİN - MARDİN